တစ္ခါတစ္ခါ.......

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ေနမင္း
ငါ႕ဘ၀အေမွာင္ကမၻာကုိ အလင္းေပးေနသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕လမင္း
ငါ႕ဘ၀ရင္ခြင္အစုံကုိ ေအးၿမေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ၾကယ္စင္
ငါ႕ဘ၀လမ္းေပ်ာက္တာကုိ လမ္းၿပေနသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕အုိေအစစ္
ငါ႕ဘ၀ေၿခာက္ေသြ႕တာကုိ စိမ္းလန္းေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕သခင္
ငါ႕ဘ၀လမ္းစေတြကုိ ေဖြရွာေပးသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
ငါ႕ဘ၀အေဖာ္မဲ႕မႈကုိ ေဖးမကူသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ေလညွင္း
ငါ႕ဘ၀အေမာေတြကုိ ေၿပ လန္းေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ကဗ်ာ
ငါ႕ဘ၀ကာရန္မညီတာကုိ လွပေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕သီခ်င္း
ငါ႕ဘ၀အထီးက်န္တာကုိ စုိေၿပမႈေပးသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ပန္းေလး
ငါ႕ဘ၀အနံမဲ႕မႈကုိေမႊးၿမေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ငွက္ကေလး
ငါ႕ဘ၀ မနက္ခင္းမ်ားကုိ အလွဆင္ေနသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕နတ္သမီး
အလွမရ်ိတဲ႕ ငါ႕ဘ၀ကုိ အလွရွိေစသူ

တစ္ခါတစ္ခါ.......မင္းဟာ ကုိယ္႕ရဲ႕ပန္းတုိင္
ယုိင္နဲ႕ေနေသာ ငါ႕ဘ၀ကုိ တည္႕မတ္ေစသူ

ငါ႕အသိ ငါ႕အၿမင္
ငါ႕၀ိညာဥ္မွာ မင္းသာရွိရင္
မၿပည္႕စုံမႈက ၿပည္႕စုံလာ
မၿပည္႕၀မႈေတြ ၿပည္႕၀လာ
မလွပမႈေတြ လွပလာ
ေၿခာက္ေသြ႕မႈေတြ စိမ္းလန္းလာ
မေရရာမႈေတြ ေသခ်ာလာတယ္လုိ႕....
ငါေၿပာမိရင္ မင္းၿငင္းပယ္ဦးမွာလား ခ်စ္သူေရ....

မရွိမၿဖစ္ၿပတုိက္

မင္းရဲ႕ရုပ္သြင္ကုိ ပန္းခ်ီေရးၾကည္႕တယ္

ကုိယ္ေရးခ်ယ္တဲ႕ စုတ္ခ်က္ေတြက

မင္းအလွကုိ ပီၿပင္ေအာင္ မေဖာ္ၿပႏုိင္ပါလားကြယ္....

မင္းရဲ႕ ကုိယ္ဟန္ကုိ ပန္းပုထုၾကည္႕တယ္

ကုိယ္ထုဆစ္တဲ႕ ထြင္းခ်က္ေတြက

မင္းအလွကုိ ေပၚလြင္ေအာင္ မတင္ၿပႏုိင္ပါလားကြယ္....

မင္းကုိ ကုိယ္ခ်စ္တာကုိ ကဗ်ာေရးၾကည္႕တယ္

ကုိယ္ေရးစက္တဲ႕ ကာရန္ေတြက

ငါ႕အခ်စ္ကုိ မင္းအသိအမွတ္ၿပဳဖုိ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏုိင္ပါလား...

မင္းကုိ ကုိယ္တမ္းတတာကုိ ေတးဆိုၾကည္႕တယ္

ကုိယ္ဆုိညည္းတဲ႕ သံစဥ္ေတြက

ငါ႕လြမ္းဆြတ္မႈေတြကုိ မင္းလွည္႕ၾကည္႕ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မသီက်ဴးႏုိင္ပါလား...

ဒါေပမယ္႕ေလ..

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ႕...

မင္းရဲ႕အလွကုိ ပန္းခ်ီခ်ယ္ေနမယ္

မင္းရဲ႕ အသြင္ကုိ ပန္းပုထုမယ္

မင္းအတြက္ငါ႕အခ်စ္ကုိ ကဗ်ာေရးဖြဲ႕မယ္

မင္းကုိတမ္းတမႈကုိ ေတးသီက်ဴးမယ္

ဒါေတြက ငါ႕အတြက္ မရွိမၿဖစ္ အႏုပညာကမၻာ

ဖန္တီးမႈမ်ားစြာရဲ႕ ၿပတုိက္ပါပဲကြယ္.....

ကုိသူ