Tuesday, February 3, 2009

အိပ္မက္၏၀ိညာဥ္

ညကအေမွာင္ကုိ ဟားတုိက္ရယ္တယ္
ၾကယ္က အလင္းနဲ႕ရန္ၿဖစ္ထားေလရဲ႕
တိတ္ဆိတ္မႈမ်ားက ၿခဳံခုိတုိက္ခုိက္မလုိ႕ဆုိပဲ
လ'လား အေ၀းတစ္ေနရာကုိ ခရီးခဏဆုိၿပီးထြက္သြားတယ္
နရီေတးသြားေတြ အိပ္ေမာက်ေနၾကတယ္ထင္တာပဲေလ
ၿမဴလုိလုိ ႏွင္းလုိလုိဧည္႕သည္ေတြေတာ႕ အလည္လာတတ္ပါတယ္
အနက္ေရာင္က ကတၱာရာလမ္းေတြကုိ ဖုံးအုပ္ထားတယ္
ကဗ်ာကေတာ႕ မအိပ္ပဲ ဘာလုိ႕ႏုိးၾကားေနတယ္မသိ(လမ္းထေလွ်ာက္ဖုိ႕ထင္ရဲ႕)
မနက္ခင္းထိ စကားလုံးေတြစီမလုိ႕လား
ေ၀ဒနာကုိ အေၿဖရွာမေနပါနဲ႕
ဒဏ္ရာဆုိတာ အခ်ိန္တန္ရင္ အကင္းေသသြားမွာပါ
အမာရြတ္ေလးေတြ ထင္က်န္ေနတတ္တာကလြဲလုိ႕ေပါ႕
အေတြးေတြကေတာ႕ ေဆာ႕ကစားဖုိ႕ ၾကဳိးစားမလုိ႕လား
ႏွလုံးသားက ေသြးလွဴဘဏ္မွာ စာရင္းသြင္းထားသကုိး
ဆုိးရြားတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ အမ်က္ထြက္မႈမကုန္မခ်င္းေမာေနမွာေပါ႕
အသဲတစ္စုံ ခုန္ေပါက္အသက္ထြက္သြားဦးမယ္
မုိးေသာက္ယံမွာ အလွစ်ာပနတစ္ခုက်င္းပေနရမွာစုိးလုိ႕ပါ
ဘာရယ္....စၾကာ၀ဠာဟုိဘက္ကေန ၿပန္လာခဲ႕ၿပီဟုတ္စ
အေတြးေတြက တစ္စစီၾကဲၿပန္႕ေနတာ ေကာက္စုထားေပးပါတဲ႕
ကာရန္က ငုိမဲ႕မဲ႕နဲ႕ ထုိင္ၾကည္႕ေနမွာပါ
ဒါလား....ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး
စိတ္ကူးကုိ အရူးေထာင္ပုိ႕ၾကမလုိ႕ပါ
သာသာယာယာနဲ႕ အခ်စ္ေမ႕ေဆးသာေပးလုိက္ၾကပါ
အၾကင္နာ စပါယ္ရွာယ္နာ႕စ္ ငွားၿပီးေတာ႕
ေမတၱၭာေဆးခန္းမွာ တင္လုိက္ေပါ႕
သစၥာတရားေဆးရဲ႕ ကုသမႈေအာက္မွာ
သံေယာဇဥ္ဆရာ၀န္က အသက္ကယ္ေပးသြားခဲ႕တာတဲ႕
အိပ္မက္၏၀ိညာဥ္ရွင္သန္ထေၿမာက္လာတာ လက္ခုပ္တီးၾကဳိဆုိလုိက္ၾကပါ.....

ကုိသူ(ကဗ်ာခ်စ္သူ)
၃.၁.၀၉