သတိရတယ္ ကေလးေရ
ဘယ္လုိေနရမလဲ
ရူးသြားမေလာက္ ခံစားမႈေတြၿပင္းထန္လြန္းေတာ႕
ေတြးရင္း ငုိခ်င္မိ
မင္းမသိႏုိင္ေတာ႕
ရင္မခ်ိေအာင္ေၾကကြဲရ
ခ်စ္မိသမွ် ေ၀ဒနာကဖိစီး
နီးစပ္ခြင္႕မရွိၾကေတာ႕ဘူးလား....
အတားအဆီးေတြကမ်ား
ေက်ာ္ၿဖတ္ဖုိ႕ ခြန္အားကနည္း
အသည္းထဲမွာ စူးနစ္မေလာက္စြဲၿငိေနေတာ႕
မေသခ်ာတဲ႕ မ်က္လွည္႕ေလာကၾကီးနဲ႕
ေလွာင္ရယ္တတ္တဲ႕ ၾကမၼာကုိ ရုိးမယ္ဖြဲ႕
အရာရာဟာ အဓိပၸာယ္မဲ႕
ငဲ႕ကြက္မိတဲ႕ အၿပစ္ဒဏ္
အသည္းကြဲ မ်က္ရည္က်
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ကမၻာၾကီးပ်က္သုန္း
အၾကင္နာဒဏ္ရာေတြ မဆုံးႏုိင္ေတာ႕
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္မက္
အလြမ္းေန႕ညေတြ ၿဖတ္သန္း
ၾကင္နာသူမရွိတဲ႕ ကာရန္မဲ႕ဘ၀
အႏွစ္မရွိတဲ႕ေနရာ
ခ်စ္မိသူကုိ သနားငဲ႕ညွာေစဖုိ႕
ေသရာပါ အမာရြတ္ကုိ
အၾကင္နာေဆး ေပးေစခ်င္တယ္ကြယ္....
ကုိသူ(3.9.2k,SUN)
Saturday, October 20, 2007
အယူခံအခ်စ္-၂
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ရုပ္ၾကမ္းေပမဲ႔ အသည္းႏုတဲ႔ ကုိသူရဲ႔ ကဗ်ာေတြကို အားေပးေနပါတယ္။
ႏွလံုးသားစီးက်လာတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြ ဒီထက္ ပုိျပီးေမြးဖြားနုိင္ပါေစ
မီး
Post a Comment