Monday, February 2, 2009

ႏွလုံးသားအခဲအေငြ႕ပ်ံမႈကုိၿဖစ္ေစေသာပုံရိပ္အခ်ဳိ႕အေၾကာင္း

ႏွလုံးသားမွာပုံရိပ္တစ္ခုရွိတယ္
ရုပ္ပုံရွင္သိေနပါလ်က္
ပင္႕သက္ေလးေတာင္မၾကားေယာင္
ေမွာင္ေနတဲ႕အခန္းမီးေပးဖုိ႕
ေမ႕ေလ်ာ႕လုိ႕ေနေလသလား................
၀ါးတားတားတန္ၿပန္တစ္ခုေတာ႕
ၾကားေတာ႕ၾကားမိသလုိပါပဲ.....
စမ္းေရးစီးသံလား
ညည္းညဴသံလား
ဖမ္းဆုတ္လုိိ႕မရေသးဘူး အဲ႕ဒီအသံ.....
လႊတ္လုိက္တဲ႕အလင္းတန္းမထိေရာက္လုိ႕လား
အၾကိမ္ၾကိမ္ပုိ႕လႊတ္ၾကည္႕ခဲ႕တယ္
ဟုိးဘက္မွာ အလင္းၿပန္တစ္ခုမရွိဘူးထင္ရဲ႕
ဟုတ္ကဲ႕....ႏွလုံးသားပူမေနပါဘူး
အထူးသတ္မွတ္ထားတဲ႕အပူခ်ိန္ေက်ာ္သြားၿပီတဲ႕
အရည္မေပ်ာ္ပဲ ခဲရာကေန
ေၿခာက္ေသြ႕စြာအေငြ႕ပ်ံတဲ႕အၿဖစ္အပ်က္
ေကာင္းကင္ကုိတက္မလား
ေဘးဘက္ကုိေ၀႕သြားမလား
စဥ္းစားမေနပါ မဆန္းစစ္ဘူး
ထူးဆန္းတဲ႕အေၾကာင္းတစ္ခုမဟုတ္သလုိ
ေယဘုယ်တစ္ဒဂၤအၿဖစ္မွတ္ယူ
ေနာက္ထပ္အပူခ်ိန္ေပးမယ္႕မီး
အေငြ႕ကုိခဲၿပီးေပးမယ္႕အခ်ိန္
လုိအပ္တဲ႕ဒီဂရီတြက္စစ္ဖမ္း
မွန္းဆႏုိင္တဲ႕ ႏွလုံးသားပုံရိပ္
အထိတ္တလန္႕ေစာင္႕မေနခ်င္ေတာ႕ဘူး
ေမွ်ာ္လင္႕ရင္းလဲ အရည္ေပ်ာ္ေယာင္မေဆာင္တတ္ေတာ႕ဘူး
ေအးေလ ႏွလုံးသားအခဲအေငြ႕ပ်ံတာ
ရင္ဘတ္မွာ ၿဖစ္ေနက်အေလ႕အထတစ္ခု
ေနာက္ထပ္ထုဆစ္ေနေတာ႕ေကာ
ပုံစံမတူတဲ႕ပုံရိပ္နဲ႕
တန္ၿပန္မႈမတူေသာရုိက္ခတ္ခ်က္
ၾကားေနက်အသံခ်င္းလည္း တူမွာမွမဟုတ္ပဲေလ
ေမွာင္ေနက်အခန္းေမွာင္ေနပါေစေတာ႕ကြယ္.............

ကုိသူ(ကဗ်ာခ်စ္သူ)
31.1.09

No comments: